Chorzów — miasto licznych kopalń, hut, zakładów przemysłowych (fabryka wagonów tramwajowych i konstrukcji stalowych). Z dzielnicą — Chorzów Stary, związana jest najstarsza wzmianka o śląskim kopalnictwie (XII w.). Prawa miejskie Chorzów otrzymał w 1868 r. W 1871 r. zorganizowany strajk przez robotników huty „Królewskiej”, należał do jednego z największych w ówczesnej historii ruchu robotniczego.
W okresie germanizacji miasto stanowiło ośrodek polskości; działali tu: K. Miarka, J. Lompa i J. Ligoń — działacze społeczni i oświatowi, obrońcy polskości na Górnym Śląsku, a w późniejszych latach: K. Liebknecht, Róża Luksemburg i J. Marchlewski.
Znajdujące się w Chorzowie Starym m. in. muzeum etnograficzne, kościółek XVI-wieczny przeniesiony z Knurowa, ratusz, w którym powstańcy walczyli bohatersko we wrześniu 1919 r. oraz stadion KS „Ruch” — popularnego klubu sportowego — dają w skrócie obraz ciekawszych obiektów miasta.
Dumą mieszkańców Śląska jest Park Kultury i Wypoczynku — ośrodek rekreacyjny i rozrywkowy, zajmujący ok. 600 ha powierzchni. Na terenie parku zwiedzić warto planetarium i obserwatorium zbudowane w najwyższym jego punkcie. Ponadto miasto posiadało Stadion Śląski na ponad 90 tys. miejsc, duży ogród zoologiczny, wesołe miasteczko, przystań kajakową itp. obiekty kulturalno-rozrywkowe.