Destruktywne działania w przyrodzie.
Walka z siłami przyrody i przez długi czas pozornie korzystne jej efekty dla rozwoju i postępu wytworzyły i umocniły u człowieka lekceważący stosunek do niej i doprowadziły do dążenia do ujarzmienia przyrody i panowania nad nią. I w tym okresie jednak podstawą dynamicznego rozwoju nauki i cywilizacji technicznej były poznawane i adaptowane dla potrzeb techniki przykłady analogicznych „rozwiązań konstrukcyjnych” wytworzonych w toku ewolucji przez przyrodę. Coraz więcej jednak widoczne skutki lekceważącego stosunku człowieka do przyrody doprowadziły wreszcie do obecnego etapu rozwoju społeczeństwa ludzkiego — zrozumienia, że koniecznością życiową gatunku ludzkiego jest zaprzestanie destruktywnego działania w przyrodzie.