Kościoły Świętej Trójcy, pałac Schonbrunn. W XVII w. powstały pierwsze kościoły barokowe pod wpływem włoskim, jednak pełny rozkwit wiedeńskiego baroku nastąpił na przełomie XVII i VIII w., kiedy zaczęto odbudowywać miasto po oblężeniu tureckim. Główne zabytki z tego okresu to dawny pałac Zimowy księcia Eugeniusza Sabaudzkiego, kolumna Świętej Trójcy, zwana kolumną Zarazy z 1687 r., uznana za pierwszy pomnik nowej ery, oraz liczne pałace i zespoły pałacowo-ogrodowe. Najsłynniejszą budowlą tej epoki jest pełen przepychu pałac Schonbrunn. Historia jego powstania sięga 1569 r., kiedy cesarz Maksymilian II na terenach przylegających do zniszczonego przez Turków zamku Katterburg zbudował niewielki pałacyk myśliwski, również przez nich zniszczony (1683 r.). Na tym miejscu cesarz Leopold I postanowił wznieść nową okazałą rezydencję, zaprojektowaną przez architekta J.B. Fischera von Erlacha, która została ukończona za panowania Józefa I w 1701 r. Za panowania cesarzowej Marii Teresy pałac zmodernizowano, rozbudowano i pomalowano na jej ulubiony żółty kolor. Większość z prawie 2000 pomieszczeń zachowała rokokowe dekoracje i wyposażenie. W latach 1805-09 mieszkał tu Napoleon, a w 1918 r. w chińskim Salonie Błękitnym abdykował ostatni z Habsburgów – cesarz Karol I.