Obszary otulin jako tereny rekreacji i wypoczynku. W początkowych zamierzeniach liczba parków narodowych w Polsce miała być jeszcze powiększona o kilka dalszych. Wobec tworzonych obecnie nowych form ochrony większych obszarów (parków krajobrazowych oraz obszarów chronionego krajobrazu) nie podjęto jeszcze decyzji, która z tych form zostanie zastosowana w odniesieniu do określonych przyrodniczo cennych terenów. Są nimi przede wszystkim: północno-zachodnia część Puszczy Piskiej na Mazurach, pasma Jury Krakowsko-Wieluńskiej oraz obszar Gorc. Polskie parki narodowe obejmują stosunkowo małe obszary. Z tego powodu są one narażone na ujemne wpływy docierających spoza ich granic różnego rodzaju zanieczyszczeń przemysłowych. Planuje się więc utworzenie wokół parków tzw. otulin, tj. terenów, na których zabronione będzie lokalizowanie jakichkolwiek obiektów lub urządzeń, mogących przez swoje sąsiedztwo wpływać niszcząco na przyrodę parków. Dotychczas tylko w Wielkopolskim Parku Narodowym utworzona została tzw. strefa ochronna, obejmująca jednak nie tereny wokół, lecz obszary pomiędzy kompleksami leśnymi Parku i przez to nie wypełniająca właściwej roli otuliny. Obszary otulin mają również przejąć funkcję terenów masowej rekreacji i wypoczynku i odciążyć od tego parki narodowe, w których nastąpiło już przekroczenie chłonności (pojemności) turystycznej.