Parki narodowe – Babiogórski, Białowieski, Bieszczadzki, Kampinoski. Poszczególne parki narodowe najbardziej zwięźle można scharakteryzować następująco: Babiogórski. Obejmuje najwyższe pasmo górskie Beskidu Zachodniego z zachowanymi, prawie w stanie naturalnym, biocenozami, głównie leśnymi, Zwłaszcza na stokach Babiej Góry wyraźnie zaznaczone jest piętrowe występowanie roślinności. Obejmuje tereny dawnej Puszczy Karpackiej. Białowieski. Stanowi zachowany w stanie prawie naturalnym fragment lasów Niżu Środkowoeuropejskiego. Występują w nim prawie wszystkie typy i formy zespołów” leśnych właściwych dla lasów Niżu. Bieszczadzki. Reprezentuje przede wszystkim różne zbiorowiska nieleśne, a również zachowane w mało zmienionej formie lasy terenów Karpat Wschodnich. Kampinoski. Charakteryzuje się przemieszaniem terenów wydmowych (w większości porośniętych roślinnością) z bagiennymi pradoliny Wisły z wszelkimi formami pośrednimi.: Daje to wielką różnorodność siedlisk i bogactwo flory i fauny.