Pomiar zanieczyszczeń pyłowych powietrza atmosferycznego. Pomiar zanieczyszczeń pyłowych powietrza atmosferycznego dokonywany jest przede wszystkim przez obliczanie ilości pyłu opadającego na jednostkę powierzchni w jednostce czasu (Op = g/m2/dzień, kg/m2/km2/miesiąc, t/km2/miesiąc, t/km2/rok). Za normę dopuszczalną, nie zagrażającą środowisku, uznaje się w Polsce opad 40 ton pyłów na 1 km2 powierzchni w ciągu miesiąca i 250 ton/l km2/rok, a dla terenów podlegających specjalnej ochronie, np. parków narodowych, odpowiednio 7 i 40 ton. Dla środowiska bardziej istotne jest jednak stężenie zanieczyszczeń, określane ilością pyłu zawartego w powietrzu w normalnych warunkach ciśnienia i temperatury. Pod tym względem dopuszczalną w Polsce normą jest 0,2 mg/1 m2 powietrza/dobę, a dla terenów specjalnie chronionych 0,075 mg/1 m3/dobę. Obliczane są poza tym również zawarte w pyłach składniki toksyczne.