Roczne zużycie powietrza. Ewolucyjne przystosowanie doprowadziło do tego, że organizmy żywe mogą korzystać z powietrza o określonej jakości. Zmiany jakości wykraczające poza granice niewielkiej tolerancji ograniczają, a niekiedy całkowicie uniemożliwiają, życie organizmów, zwłaszcza w przypadkach, gdy szybkość tych zmian jest większa niż możliwość ewolucyjnej adaptacji organizmów do zmienianych warunków. A takie właśnie sytuacje dla ludzkości i większości życia organicznego zaistniały w powietrzu atmosferycznym w obecnych czasach. Łatwość korzystania z powietrza stwarza pozory, że jego zasoby są nieograniczone. Rzeczywiście jeszcze obecnie — przy 5 miliardach ludzi żyjących na Ziemi i rocznym zużyciu około 7 miliardów ton tzw. paliwa umownego — roczne zużycie powietrza wynosi około 1014 ton, tj. około 2% całkowitych jego zasobów. Przy założeniu, że w toku życia przyrody zużywane składniki powietrza w większości są odnawiane, mogłoby się wydawać, że ludzkość nie powinna odczuwać braku powietrza. To przeświadczenie leżało u podstaw małego przez długi czas zainteresowania się zagadnieniem powietrza atmosferycznego.