Pozytywny stosunek wielu państw do międzynarodowego ruchu turystycznego wynikał z coraz bardziej upowszechniającego się zrozumienia dla politycznego, społecznego i kulturalnego oraz gospodarczego znaczenia turystyki.
W wyniku wielostronnych poczynań prawno-organizacyjnych i propagandowych, a przede wszystkim popartych poważnymi nakładami inwestycyjnymi — międzynarodowy ruch turystyczny osiągnął w 1975 r. ok. 225 mln uczestników.
Rozwój indywidualnej motoryzacji, postęp techniczny w zakresie środków transportu oraz obniżanie kosztów przejazdów masowymi środkami transportu publicznego, a zwłaszcza lotniczego, wzrost dobrobytu warstw średnich, zwiększanie się bilansu wolnego czasu, polityka socjalna wielu państw stworzyło cały szereg materialnych przesłanek ułatwiających rozwój międzynarodowej turystyki. Dzięki temu, dawniej elitarna i dostępna jedynie dla klas posiadających, turystyka międzynarodowa przekształciła się w zjawisko masowe, w którym największy udział mają przeciętni obywatele.
Od wielu lat międzynarodowy ruch turystyczny wykazuje stały i dość równomierny wzrost ilościowy. Równocześnie zwiększają się wydatki turystów. Rozwój ten nie rozkłada się jednak równomiernie na wszystkie kraje i kontynenty.
W krajach europejskich ruch turystyczny koncentruje się głównie w Hiszpanii, Francji, Włoszech, Szwajcarii, Austrii, Anglii, Holandii.
Tempo wzrostu wpływów ma również stałą tendencję zwyżkową; wyprzedzają one rozwój ruchu turystycznego. Ekonomiści obliczają, że wydatki ponoszone przez turystów stanowią obecnie ok. 6% wydatków konsumpcyjnych. Ruch turystyczny w Europie koncentruje się w dużej mierze w krajach, które jednocześnie są krajami recepcyjnymi i „eksporterami” turystów.
Ta swoista wymiana powoduje pewną rejonizację ruchu, większość bowiem turystów udaje się ze względu na wysokie koszty przejazdu, najchętniej do państw sąsiednich lub położonych w bliskim sąsiedztwie własnego kraju. W ostatnich latach wobec coraz intensywniejszego wkraczania na rynek międzynarodowy usług turystycznych tradycyjne kierunki ulegają powolnym przekształceniom.
Międzynarodowy ruch turystyczny nie przejawia tendencji wyłącznie do koncentracji w krajach tradycyjnie uważanych za atrakcyjne ośrodki turystyczne, aczkolwiek dominacja tych ośrodków jest nadal bardzo duża.
Powstawanie tzw. trendów turystycznych (trend — tendencja rozwojowa) jest uzależnione od wielu czynników. Przede wszystkim są to: chęć poznania nowych, dopiero wchodzących na rynek turystyczny krajów,
atrakcyjność ekonomiczna krajów o niskich kosztach pobytu, dobra propaganda, ułatwienia w zakresie formalności granicznych, dostępność komunikacyjna, wysoki standard obsługi czy wreszcie czynnik trudny do przewidzenia, jakim jest po prostu moda.