Ural subpolarny i ural polarny. Do źródeł rzeki Chułga na Dalekiej Północy rozciąga się Ural Polarny, a do rzeki Szczugor – Ural Subpolarny. Północne rejony gór charakteryzują się alpejską rzeźbą terenu. Szczyty mają postać skalnych iglic lub dla kontrastu są płaskimi grzbietami o stromych zboczach. Ostre granie i turnie często giną w chmurach. Polodowcowe śródgórskie jeziorka oraz U-kształtne doliny dodają urody dzikiej przyrodzie. W tej części Uralu znajduje się najwyższy szczyt – Narodna (1895 m n.p.m.). Podczas plejstoceńskich zlodowaceń rejon ten był całkowicie pokryty lodem. Do dziś można spotkać małe lodowce spoczywające przez cały rok w górskich żlebach (łączna powierzchnia 29 km2). Ural Polarny i Subpolarny należą do okołobiegunowej strefy klimatycznej, z niskimi temperaturami rocznymi. W lipcu można spodziewać się od 5°C na północy do 10°C w części południowej. Zimą temperatury spadają nawet do -30°C, wieją też silne wiatry. Często występują zawieje i zamiecie śnieżne. Niemal przez cały rok leży śnieg. Zimą noc, rozświetlana zorzami polarnymi, trwa dwa miesiące, natomiast latem słońce nie zachodzi przez miesiąc. W ciepłym okresie odmarza tylko wierzchnia warstwa gleby, głębiej zalega lód (wieczna zmarzlina).