Wpływ zanieczyszczeń o właściwościach toksycznych na zwierzęta i rośliny. Ujemny wpływ zanieczyszczeń o właściwościach toksycznych jest bardzo wielostronny i ujawnia się bezpośrednio lub niekiedy pośrednio. U zwierząt obserwuje się na przykład zwiększenie zachorowalności i śmiertelności, powodowane zjadaniem pożywienia zanieczyszczonego trującymi związkami. Z tego powodu ginie wiele roślinożernych owadów, ptaków oraz drobnych, a nawet większych ssaków. Ujemne skutki ujawniają się niekiedy dopiero w dalszych ogniwach łańcucha pokarmowego u zwierząt drapieżnych, które chorują lub giną, zjadając swoje ofiary tylko częściowo porażone, lecz o już skumulowanej zawartości trujących związków. Bezpośrednie toksyczne działanie następuje przy kontakcie z trującymi związkami, np. podczas chemicznego zwalczania szkodników w rolnictwie. Oprócz owadów zwalczanych ginie zwłaszcza wiele owadów pożytecznych, a niekiedy i hodowanych, jak np. pszczół. Dla roślin szkodliwe są głównie związki siarki, fluoru, azotu, chloru oraz pyły i sadze z zawartością związków trujących, np. miedzi, cynku i ołowiu. Osadzające się na liściach roślin pyły oraz kondensujące się przy nich gazy przekształcające się w kwasy powodują uszkodzenia i nekrozę liści. Przez uszkodzenia blaszki liściowej oraz przez szparki oddechowe do wnętrza rośliny przenikają gazy, porażając komórki roślinne i powodując zanikanie chlorofilu. Silne porażenie przy dużych stężeniach gazów — doprowadza do zniszczenia części lub nawet całych roślin. Porażenie słabsze powoduje osłabienie odporności na opanowywanie przez szkodniki organiczne, owady, pasożytnicze grzyby i bakterie i co najmniej zmniejszenie przyrostu roślin, a często ich śmierć.