Zapomniane wioski
Region Wybrzeża Słowińskiego jest słabo zaludniony. Znajduje się tu kilka portów rybackich zlokalizowanych w ujściowych odcinkach rzek: Łeba nad Łebą, Ustka nad Słupią, Darłowo nad Wieprza. Liczne są kąpieliska morskie. Większość wiosek z okolic Łeby niewiele zmieniła się od czasów ostatniej wojny. Uprawiane są przeważnie rośliny pastewne, żyto, ziemniaki, owies oraz rzepak. Hoduje się bydło i trzodę chlewną. W regionie rozwinął się przemysł spożywczy, elektromaszynowy, skórzany i drzewny. Jedną z większych miejscowości jest Łeba. Przeważająca część jej zabudowy powstała na przełomie XIX i XX w. Najstarszym obiektem są ruiny kościoła św. Mikołaja. Warto odwiedzić kościół rybacki z 1683 r. o bogatym wyposażeniu. Perełką jest zameczek z przełomu XIX i XX w., w którym mieści się hotel „Neptun”. Interesująca jest także grupa budynków rybackich z połowy XIX w. Do najciekawszych zabytków wybrzeża należy kościół w Gardnej Wielkiej, zbudowany w 1282 r. w stylu romańskim i przebudowany w połowie XIX w. W Smołdzinie warto także zobaczyć kościół oraz muzeum przyrodniczo-leśne. Atrakcją jest skansen we wsi Kluki, gdzie najdłużej w izolacji od świata żyli rdzenni mieszkańcy tych ziem.
Darłowo
Z kolei Darłowo to stara osada słowińska, która rozwinęła się w XV i XVI w. dzięki handlowi ze Skandynawią i Niemcami. Znajduje się tu zamek książąt pomorskich z 2. pol. XIV w., pozostałości obwarowań miejskich z XIV i XVIII w., kościół z XIV w., kościół św. Jerzego z XV w. i kaplica św. Gertrudy z XV w. Warto obejrzeć zabudowę Starego Miasta z XVII-XIX w,ratusz z XVIII w. oraz latarnię morską z 1885 r. Inną większą miejscowością jest Ustka, która pierwotnie była małą wioską rybacką pozostającą pod zwierzchnictwem Słupska. Od XIX w. nastąpił jej rozwój jako kąpieliska i portu. Jest to także uzdrowisko z solanką borowiną.