Wymagania stawiane parkom narodowym.
W myśl ustaleń Unii, przyjętych na posiedzeniu w New Delhi w 1969 r. i aprobowanych później przez wyspecjalizowane agendy ONZ, park narodowy powinien być obszarem:
— stosunkowo rozległym; który przedstawia jeden lub kilka ekosystemów, mało lub zupełnie nie zmienionych przez użytkowanie i osadnictwo i którego przyroda ma szczególne znaczenie dla celów naukowych, wychowawczych i wypoczynkowych lub zawiera krajobrazy naturalne o dużym znaczeniu estetycznym;
— gdzie władze danego kraju zastosowały odpowiednie środki, aby przeszkodzić lub wyeliminować użytkowanie, celem utrzymania naturalnych wartości ekologicznych, geomorfologicznych i estetycznych danego obszaru;
którego zwiedzanie udostępnia się — z zachowaniem określonych warunków dla celów wypoczynkowych, wychowawczych i kulturalnych.
Powyższymi kryteriami określone zostały zarówno warunki, jakie powinien spełniać obszar uznawany za park narodowy, jak i jego rola.