Zamek w Czorsztynie.
Czorsztyn położony jest na pograniczu Gorców i Pienin. Jego dzieje związane są z zamkiem i szlakiem handlowym z Polski na Węgry. U schyłku XIII wieku stanowił własność księżnej Kingi, a gdy ta zamieszkała u klarysek w Starym Sączu, przeszedł w ich ręce. Osada miała stanowić próg dla rozwijającej się na tych terenach kolonizacji węgierskiej. Pierwotną nazwę – Wronin – zmienili zapewne niemieckojęzyczni żołnierze króla Czech, Wacława II, gdy zajął on w 1291 roku Małopolskę. Nowa nazwa – Schorstein – oznaczała Sterczącą Skałę; z czasem została spolszczona na Czorsztyn.
Brak informacji o początkach czorsztyńskiego zamku i imieniu jego pierwszego właściciela. Pierwsza wiarygodna wzmianka pochodzi z 1381 roku, gdy zamek należał już do króla. Własnością królewską musiał zaś stać się około połowy XIV wieku, za panowania Kazimierza Wielkiego, który w 1348 roku miał w Czorsztynie komorę celną. Król Kazimierz rozbudował nadgraniczny zamek czorsztyński i dzięki temu w następnym stuleciu mogło powstać starostwo czorsztyńskie.
Starostowie zmieniali się tu dość często. Byli wśród nich: Pieniążkowie, Paniowscy, Dębińscy, Cikowscy i Baranowscy. Ostatni starosta – Józef Makary Potocki – rządził tu w latach 1763-1797 i pomimo rozbiorów zachował swój urząd dożywotnio. Zamek – zniszczony w wyniku uderzenia pioruna w 1770 roku – stopniowo popadał jednak w ruinę i ostatecznie władze austriackie w 1819 roku wystawiły go na licytację i sprzedały, wraz z okolicznymi gruntami, rodzinie Drohojowskich, którzy zachowali posiadłość aż do 1945 roku.
Położony na wyniosłej skale czorsztyński zamek jest bardzo malowniczy, a pierwotne przeznaczenie wszystkich elementów budowli wciąż jeszcze stanowi badawczą zagadkę. Dziś jest zabezpieczony jako trwała ruina, do zwiedzania udostępniono tzw. zamek górny, gdzie urządzono tarasy widokowe. Na zamku eksponuje się też przedmioty związane z jego dziejami.